گلیسرول یا گلیسیرین (به انگلیسی: Glycerin) الکل سه عاملی است که به هر نسبتی در آب حل می‌شود؛ ولی در اتانول و دیگر حلالهای آلی بسیار کم محلول است. گلیسرول شیرین، شفاف، بی‌رنگ و بی‌بو است و در حضور گرما و مواد آب‌گیر (مانند 
)، آب از دست داده به آلدئید دود کننده با بوی بد که مخاط را به شدت آزار می‌دهد تبدیل می‌شود. ایجاد آکرولئین با این مشخصات راهی برای تشخیص گلیسرول است.
گلیسرول در طبیعت بیشتر به صورت ترکیب با اسیدهای چرب است که چربی را می‌سازد. برای نمونه یک مولکول گلیسرول با ۱ یا ۳ اسید چرب مونوگلیسرید یا تری‌گلیسرید را می سازد؛ مانند روغن نباتی و ... .
گلیسیرین در رده درمانی عوامل موضعی پوستی و در اشکال دارویی: لوسیون، شیاف موجود است.از گلیسیرین خالص در داروسازی استفاده می‌شود. گلیسیرین برای تهیه لوسیون کرمهای صورت به کار می‌رود. گلیسیرین رطوبت را در سطح پوست نگه می‌دارد. از این ماده برای تهیه لوازم آرایشی نیز استفاده می‌شود، چون حلال خوبی است و باعث جذب رطوبت در سطح پوست می‌شود و پوست را نرم و چرب می‌کند. گلیسیرین به صورت شیاف به‌عنوان ملین‌هیپراسموتیک و نرم کننده برای پیشگیری‌از یبوست استفاده می‌گردد.
چون گلیسیرین یک مایع با قدرت بالای جذب رطوبت هوا است با استفاده از صابونهای گلیسیرینه پوست دست خشک نمی‌شود.گلیسیرین یک الکل سه عاملی با فرمول C3H5(OH)3 است. گلیسیرین مایعی زلال، بی رنگ، بدون بو و شیرین گرم است. در معرض هوا به آرامی رطوبت جذب می‌کند . گلیسیرین به هر نسبتی در آب و اتانول حل می‌شود اما در حلالهای آلی مانند کلروفرم، اتر، بنزن و... حل نمی‌شود. بیشتر ترکیباتی که در آب یا الکل حل نمی‌شوند، در گلیسیرین محلول هستند.از گلیسیرین در صابون‌سازی، برای تولید صابونهای شفاف و در صنایع بهداشتی و آرایشی استفاده می‌شود. در ساخت مواد منفجره مثل نیترو گلیسیرین، برای روغن‌کاری ابزارها و تاسیسات فلزی و نیز برای جلوگیری از یخ بستن جکهای هیدرولیکی از گلیسیرین استفاده می‌شود.
نظرات شما عزیزان:
آمار
وب سایت:
